- номбаршуда
- [نامبر شده]ниг. номбурда
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
зикршуда — [ذکرشده] сифати феълии замони гузашта аз зикр шудан; баёнгардида, номбаршуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мазбур — [مزبور] а. кит. мазкур, фавқуззикр, номбаршуда; навишташуда (дар боло) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мазкур — [مذکور] а. зикршуда, гуфташуда (пеш аз ин), номбаршуда (дар боло); мазкур будан зикр ёфтан, навишта шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
он — I [آن] ҷонишин 1. ҷонишини шахси сеюми танҳо: вай, ӯ 2. ишораҷонишин, ки ба чизи дур ё шахси ғоиб ё ба чизи номбаршуда ишора мекунад: он кас, он чиз 3. ҷонишини соҳибӣ, ки бо изофа омада, соҳибиятро ифода мекунад: (аз) они ту моли ту, чизи ту; он … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ